Koleksi Puisi

GERIMIS SUBUH

Jangan lepaskan jemarimu
daripada merindukan takdir
usaplah rerambut usia dengan
manis senyuman
kala jasad itu berada di kaki langit kesal
pada suatu Subuh gerimis itu
yang menyembunyikan rahsia.

Pagi itu semuanya beku
laksana air di kutub hidup
mengatur nafas dengan lidah kelu
hanya bayangan puisi Ramadan
akhir untukku
dengan suara lunak merdu.

Pagi itu semua kelu
akar tidak lagi merindu butiran baja biru
Zamzam di alir ke jalur mulut membisu
untuk dikejut daripada lamunan itu.

Bertanya lagi dengan soalan-soalan
menjawab lagi dengan jawapan jawapan
agar pagi itu tidak sejuk membeku
matahari itu tidak mahu lagi muncul di situ.

Sejenak mengingat
mari melihat dengan fikiran jernih
Kuasa-Mu yang boleh meruntuh
gunung dan bukit
ini insan kerdil yang mudah reput
cuma menjadi gila di dunia fana ini.